Til umhugsunar fyrir kjördag...

Fyrir  nokkru horfði ég á ansi hrottalega mynd, Apocalypto.   Það sem hafði mestu áhrifin á mig í myndinni voru skilaboð öldungs í byrjun myndarinnar.  Og þar sem mér er umhugað um náttúruna og það umhverfi okkar sem við komum til með að skila af okkur til næstu kynslóða, slengdi ég þessum skilaboðum yfir á íslensku , svona eins og ég best gat.  Held samt að kjarni málsins komist til skila.

 

Maðurinn sat einn, í mikilli depurð.

Öll dýrin í skóginum umkringdu hann og sögðu:

Okkur líkar ekki að sjá þig svona dapran,

biddu okkur um hvaðeina sem þú óskar

og það mun uppfyllt verða.

Maðurinn sagði: Ég vil hafa skýra sýn.

Hrægammurinn svaraði: Þú skalt fá mína.

Maðurinn sagði: Ég vil öðlast styrkleika.

Jagúarinn svaraði: Þú skalt verða jafnsterkur mér.

Þá sagði Maðurinn: Ég þrái að þekkja

leyndardóma jarðarinnar.

Og naðran svaraði: Ég mun sýna þér þá.

Svo hélt áfram með öll dýrin.

Og þegar Maðurinn hafði fengið allar

þær gjafir sem dýrin gátu gefið honum,yfirgaf hann þau.

Þá tók Uglan til máls, nú þegar Maðurinn veit mikið og

hefur getu til að gera margt, er ég fyllt kvíða.

Dádýrið svaraði, en nú hefur Maðurinn allt sem hann þarfnast,

nú mun depurð hans hverfa.

En Uglan svaraði, ég er hrædd um ekki, ég sá tómarúm

í augum Mannsins, djúpt eins og hungur sem verður aldrei mett.

Það er það sem gerir hann dapran og veldur því að hann vill meira.

Hann mun halda áfram að taka og taka og taka,

þar til dag einn að jörðin mun segja:

Ég er ekki lengur og á ekkert eftir til að gefa.